Wiele osób przygotuje się na katastrofy, ale prawdopodobnie ogarnie ich paraliżujący strach, gdy spotka ich to zdarzenie. Każda historia ocalałych z katastrofy ma kilka wspólnych cech, osoby podjęły właściwą decyzję i dlatego przeżyły.

Nie ma gwarancji przeżycia w każdej sytuacji, ale bycie odpowiednio przygotowanym i przygotowaniem psychicznym stawia szanse przeżycia na twoją korzyść. Pierwsze sekundy, minuty i godziny po katastrofie te decyzje będą miały kluczowe znaczenie. Będziesz potrzebować sposobu na zapewnienie bezpieczeństwa sobie i swojej rodzinie. Przed katastrofą często można dostrzec zmiany w przyrodzie, czy zachowaniu zwierząt. Możemy mieć kilka znaków ostrzegawczych, np. bardzo silny wiatr, odgłos pękających szyb, syreny ostrzegawcze i tak dalej.

Często współczynnik zaskoczenia jest naprawdę niski, z drugiej strony nagłe trzęsienie ziemi może nie mieć znaczącej liczby znaków ostrzegawczych przed jego wystąpieniem.  Często już po, patrząc wstecz z jej bezpiecznego punktu obserwacyjnego w przyszłości, często mówimy, że powinienem był wiedzieć z tego lub powinienem był być moją pierwszą wskazówką, albo teraz wiem, czego szukać, kiedy to się stanie, fakt jest taki, że kilka nieszczęść przychodzi na nas. Kluczem jest właściwe przygotowanie na najgorsze, ale mając nadzieję na najlepsze, chodzi o rozważenie najbardziej prawdopodobnych scenariuszy i zrozumienie znaków ostrzegawczych i uczenie się od innych.  

Podekscytowany rozumieniem interpretacji sekund poprzedzających katastrofę, musisz wyszkolić swój mózg, aby szukać i interpretować te znaki ostrzegawcze oraz intuicyjnie rozpoznawać tych znaków w oczekiwanych przepływach i wzorcach, wtedy twój mózg będzie Cię ostrzegał. Spróbuj spojrzeć na cały krajobraz wokół ciebie, jaka jest pogoda, jak się poruszają ludzie, jakie tempo. Zastanów się, co widzisz, ale także odpowiedz sobie, co myślisz, że to musi być, jeśli nie widzisz osób dojeżdżających ponieważ jesteś w swoim biurowcu, zastanów się, co to spowodowało.