schrony awaryjne, tilfluktsrom, Norwegia

Nowe regulacje dotyczące schronów w Norwegii

Norwegia planuje wprowadzić wymóg posiadania schronów we wszystkich nowych budynkach w ramach zwiększenia odporności społeczeństwa obywatelskiego na sytuacje kryzysowe po inwazji Rosji na Ukrainę.

W odpowiedzi na rosnące zagrożenia bezpieczeństwa, rząd norweski zapowiedział przywrócenie i zmodernizowanie regulacji dotyczących budowy i utrzymania schronów.  Zgodnie z opublikowanym dokumentem „Całkowitej gotowości”, rząd w Oslo dąży do odwrócenia decyzji ustawodawców z 1998 r. o zawieszeniu takiego wymogu dla wszystkich budynków o powierzchni przekraczającej 1000 metrów kwadratowych. Decyzja ta oznaczała, że od tego czasu w krajach nordyckich nie wybudowano żadnych nowych schronów.

Nowe regulacje dotyczące schronów w Norwegii

Kluczowe punkty to:

  1. Przywrócenie obowiązku budowy schronów
    • Od 1998 roku obowiązek budowy schronów w nowych budynkach został zawieszony. Teraz planuje się uchylenie tego moratorium, aby zwiększyć liczbę schronów dostępnych dla ludności.
    • Wprowadzane przepisy mają na celu zobowiązanie deweloperów do uwzględnienia schronów w projektach nowych budynków, szczególnie w obszarach gęsto zaludnionych.
  2. Nowe standardy techniczne
    • Planowane jest wprowadzenie aktualizacji wymagań technicznych dla schronów, aby sprostać współczesnym zagrożeniom, takim jak ataki CBRNE (chemiczne, biologiczne, radiologiczne, nuklearne i wybuchowe).
    • Nowe regulacje będą uwzględniać zaawansowane systemy filtracji powietrza, wzmocnioną ochronę strukturalną oraz systemy zarządzania energią i wodą.
  3. Wprowadzenie kategorii “dekningsrom”
    • Dekningsrom to nowa kategoria schronów o uproszczonej konstrukcji, które mają zapewnić podstawową ochronę przed atakami konwencjonalnymi (np. bombardowaniem).
    • Tego typu schrony mogą być zlokalizowane w tunelach, podziemnych parkingach czy innych strukturach publicznych i komercyjnych.
  4. Nowy model finansowania i współpracy
    • Wprowadzenie programów współfinansowania, w których zarówno rząd, jak i sektor prywatny będą dzielić koszty budowy i utrzymania schronów.
    • Zachęcanie do wykorzystywania przestrzeni komercyjnych jako schronów w sytuacjach kryzysowych.

Dokument zawiera szczegółowe informacje dotyczące schronów (tilfluktsrom) i ich roli w ochronie ludności w Norwegii. Oto kluczowe punkty:

  1. Podział schronów:
    • Schrony awaryjne (tilfluktsrom): Posiadają ochronę CBRNE (chemiczną, biologiczną, radiologiczną, nuklearną i wybuchową) oraz infrastrukturę umożliwiającą długotrwały pobyt, w tym zaopatrzenie w wodę i systemy oczyszczania powietrza.
    • Dekningsrom: Mniej zaawansowane technicznie schrony, chroniące przed bronią konwencjonalną, mogące być zlokalizowane np. w tunelach czy podziemnych garażach.
  2. Obecny stan infrastruktury:
    • Istnieje około 20 000 schronów w Norwegii, w tym 19 000 prywatnych i około 600 publicznych, które łącznie mogą pomieścić około 2,5 miliona osób. Pokrycie wynosi około 45% populacji Norwegii, podczas gdy w innych krajach nordyckich (Finlandia, Dania, Szwecja) wynosi od 70% do 90%.
  3. Problemy i wyzwania:
    • Od 1998 roku wstrzymano obowiązek budowy nowych schronów, co spowodowało spadek ich liczby. W związku z rosnącymi zagrożeniami politycznymi planuje się uchylenie tego moratorium, aby zwiększyć ochronę ludności.
  4. Funkcje schronów:
    • Schrony są kluczowym elementem ochrony ludności podczas konfliktów zbrojnych, a także mogą służyć jako miejsca dla kluczowych funkcji państwowych i infrastruktury krytycznej w czasie kryzysów.
  5. Planowanie przyszłości:
    • W planach jest przywrócenie obowiązku budowy schronów w nowych budynkach oraz wprowadzenie nowych regulacji dotyczących ich standardów. Nowa kategoria dekningsrom ma uzupełniać tradycyjne schrony, oferując ochronę na podstawowym poziomie.

Technologie wykorzystywane w nowoczesnych schronach

Współczesne schrony korzystają z najnowszych technologii, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i komfort w trudnych warunkach:

  1. Systemy filtracji powietrza
    • Filtry HEPA i filtry węglowe do neutralizacji substancji chemicznych, biologicznych oraz pyłów radioaktywnych.
    • Zautomatyzowane systemy monitorowania jakości powietrza, które regulują wentylację w zależności od poziomu zagrożenia.
  2. Zarządzanie wodą i energią
    • Systemy gromadzenia i oczyszczania wody deszczowej do użytku w czasie długotrwałego kryzysu.
    • Generatory energii zasilane gazem, bateriami lub odnawialnymi źródłami energii (np. panelami słonecznymi).
  3. Technologie komunikacyjne
    • Zintegrowane systemy łączności umożliwiające kontakt z zewnętrznym światem w czasie kryzysu.
    • Systemy awaryjnego zasilania dla urządzeń komunikacyjnych.
  4. Wyposażenie sanitarne
    • Hermetyczne toalety i systemy zarządzania odpadami.
    • Technologie ograniczające zużycie wody w warunkach awaryjnych.
  5. Ochrona konstrukcyjna
    • Materiały budowlane odporne na eksplozje i ogień, np. beton o podwyższonej gęstości.
    • Projektowanie konstrukcji tak, aby minimalizować ryzyko zawalenia się podczas trzęsienia ziemi lub wybuchu.
  6. Systemy bezpieczeństwa
    • Zautomatyzowane drzwi hermetyczne zamykane w przypadku wykrycia zagrożenia.
    • Monitoring środowiskowy, w tym detektory promieniowania, gazów bojowych czy substancji toksycznych.

Zainteresowany tematem schronów? Przeczytaj polski poradnik “Schron przydomowy”  //  wersja ebook.

Ofensywa Blog