Grupa terrorystyczna Hamas chce przeniknąć do Izraela, aby wziąć zakładników i przeprowadzić ataki, takie jak w Bombaju w 2008 roku.

Na początku obecnego starcia między Hamasem a Izraelem większość dramatu rozgrywała się w powietrzu. Palestyńska grupa terrorystyczna wystrzeliła setki rakiet w kierunku Izraela, a Izrael odpowiedział, strącając rakiety na niebie za pomocą systemu obronnego Iron Dome i bombardując miejsca wystrzeliwania rakiet w Strefie Gazy. Prawdziwa historia działa się jednak pod ziemią. Tunele Hamasu prowadzące do Izraela są potencjalnie znacznie bardziej niebezpieczne niż przypadkowe ataki rakietowe.

Izrael rozpoczął  ofensywę naziemną przeciwko Hamasowi w Strefie Gazy, aby zniszczyć sieć tuneli Hamasu. Wyzwanie stało się oczywiste w sobotę kiedy ośmiu palestyńskich bojowników w izraelskich mundurach wojskowych wyszło z tunelu 300 metrów w głąb Izraela i zabiło dwóch izraelskich żołnierzy w wymianie ognia. Jeden  z palestyńskich bojowników został zabity, zanim pozostali uciekli tunelem do Strefy Gazy. z powrotem do Strefy Gazy.

Według Yigala Carmona, który kieruje Middle East Media Research Institute, monitorowanie przez jego organizację opublikowanych materiałów i rozmowy z izraelskimi urzędnikami wskazują, że tunele Hiaimaga – a nie dobrze nagłośniony epizod porwania i morderstwa z udziałem młodych Izraelczyków i palestyńskiego nastolatka – były iskrą konfliktu.

Rozważmy: 5 lipca izraelskie samoloty uszkodziły tunel wykopany przez Hamas, który biegł przez kilka kilometrów z wnętrza Strefy Gazy. Tunel wyłonił się w pobliżu kibucu
izraelskiego kibucu o nazwie Kerem Szalom – winnica pokoju.

Ten izraelski atak postawił Hamas przed dylematem, ponieważ tunel był jednym z wielu, które grupa wykopała dużym kosztem. Czy Izraelczycy wiedzieli o tym tunelu, czy też
wiedzieli o tunelu, czy też ich uderzenie było przypadkowe? Następnego dnia kilku członków kierownictwa wojskowego Hamasu przybyło, aby sprawdzić zniszczenia.

Metro Gaza

“Pomyśl o Strefie Gazy jako o jednej warstwie dla cywilów, a drugiej podziemnej dla Hamasu. Próbujemy dostać się do tej drugiej warstwy, którą zbudował Hamas” – powiedział rzecznik Sił Obronnych Izraela (IDF) w zeszłym tygodniu.

“To nie są bunkry dla cywilów z Gazy. To tylko dla Hamasu i innych terrorystów, aby mogli nadal wystrzeliwać rakiety na Izrael, planować operacje, wypuszczać terrorystów na Izrael” – twierdzili.

Bardzo trudno jest ocenić rozmiar sieci tuneli, którą Izrael nazwał “metrem Gaza”, ponieważ uważa się, że rozciąga się ona pod terytorium o długości zaledwie 41 km (25 mil) i szerokości 10 km.

Po konflikcie w 2021 r. IDF stwierdziły, że w wyniku nalotów zniszczyły ponad 100 km tuneli. Hamas tymczasem twierdził, że jego tunele rozciągają się na 500 km i że trafiono tylko 5% z nich. Aby spojrzeć na te liczby z odpowiedniej perspektywy, londyńskie metro ma 400 km długości i znajduje się głównie nad ziemią.

Budowa tuneli w Strefie Gazy rozpoczęła się jeszcze przed wycofaniem przez Izrael wojsk i osadników w 2005 roku.

Została ona jednak zintensyfikowana po tym, jak Hamas przejął kontrolę nad Strefą dwa lata później, co skłoniło Izrael i Egipt do ograniczenia przepływu towarów i osób ze względów bezpieczeństwa. W szczytowym okresie prawie 2500 tuneli biegnących pod egipską granicą było wykorzystywanych do przemytu towarów handlowych, paliwa i broni przez Hamas i inne grupy bojowników. Przemyt stał się mniej ważny dla Gazy po 2010 roku, kiedy Izrael zaczął zezwalać na import większej ilości towarów przez swoje przejścia graniczne. Egipt później zamknął przemyt, zalewając lub niszcząc tunele.

Hamas i inne frakcje również zaczęły kopać tunele, aby atakować siły izraelskie.

W 2006 r. bojownicy użyli jednego z nich pod granicą z Izraelem, by zabić dwóch izraelskich żołnierzy i przejąć trzeciego, Gilada Szalita, którego przetrzymywali w niewoli przez pięć lat.

W 2013 r. IDF odkryły tunel o długości 1,6 km i głębokości 18 m, wyłożony betonowym dachem i ścianami, prowadzący ze Strefy do ziemi w pobliżu izraelskiego kibucu po tym, jak mieszkańcy usłyszeli dziwne dźwięki.

W następnym roku Izrael powołał się na potrzebę wyeliminowania zagrożenia atakami bojowników wykorzystujących takie “tunele terrorystyczne” pod granicą w celu przeprowadzenia dużej ofensywy powietrznej i naziemnej w Strefie Gazy.

IDF stwierdziły, że ich siły zniszczyły ponad 30 tuneli podczas wojny. Jednak grupa bojowników była również w stanie wykorzystać jeden z nich do przeprowadzenia ataku, w którym zginęło czterech izraelskich żołnierzy.

Walka podziemna (z tunelami i w tunelach)

Sieć tuneli zbudowanych przez bojowników Hamasu stanowi wyjątkowe wyzwanie, które skomplikuje i tak już trudną wojnę miejską, jeśli dojdzie do izraelskiej inwazji lądowej na Strefę Gazy. Uważa się, że tunele w Strefie Gazy znajdują się nawet 30 metrów pod powierzchnią ziemi, a wejścia do nich znajdują się na najniższych piętrach domów, meczetów, szkół i innych budynków publicznych, co pozwala bojownikom uniknąć wykrycia. Szacuje się, że sieć około 1300 tuneli ma łącznie około 500 kilometrów długości, a niektóre najgłębsze tunele znajdują się nawet 70 metrów pod ziemią. Raporty sugerują, że większość tuneli ma zaledwie dwa metry wysokości i dwa metry szerokości. Tunele zbudowane przez bojowników Hamasu będą prawdopodobnie jednym z największych wyzwań dla izraelskiego wojska, jeśli zdecyduje się ono na inwazję naziemną na Strefę Gazy.

Walka w tunelach jest trudna z wielu powodów, a oto kilka głównych czynników, które wpływają na to utrudnienie:

• ograniczona przestrzeń: Tunel to ciasna i zamknięta przestrzeń, co ogranicza manewrowanie, widoczność oraz dostęp do różnych obszarów,
• ich rozległość (na wieleset kilometrów, na kilku poziomach),
• duża głębokość, która powoduje, że są odporne na typowe ataki powietrzne,
• zanik łączności radiowej po wejściu do nich, w tunelach sygnały radiowe mogą być osłabione lub zanikać, co utrudnia łączność między oddziałam,
• wąskie przejścia,
• możliwe pułapki i zasadzki,
• psychologiczny wpływ: Walka w zamkniętym, klaustrofobicznym środowisku tunelu może wywoływać stres i lęk, co wpływa na zdolność żołnierzy do podejmowania trafnych decyzji,
• Trudności z ewakuacją: W razie potrzeby ewakuacji z tunelu, szczególnie w obliczu ataku wroga, wyjście może być ograniczone i trudne do znalezienia, co zwiększa ryzyko strat w ludziach.

Dodatkowo, walka w tunelach nie należy do najłatwiejszych. Pod ziemią jest ciemniej i o wiele zimniej, dźwięki, takie jak wystrzały z broni, są wzmocnione, a użycie broni również wzbija kurz.

Od 2014 roku izraelskie wojsko utworzyło specjalne jednostki do walki w tunelach. Takie jednostki często trenują w symulowanych środowiskach rzeczywistości fizycznej lub wirtualnej na terenie Izraela. W skład jednostek specjalnych wchodzą żołnierze przeszkoleni do korzystania ze specjalnych czujników do sprawdzania, co dzieje się w tunelach, a także inni, którzy walczą pod ziemią. Jednostki te są również wspomagane przez roboty, a także wyszkolone psy podczas uzyskiwania dostępu do tuneli.

W przeszłości do oczyszczania tuneli stosowano gaz łzawiący lub środki chemiczne, wyjaśnia jeden z czołowych światowych ekspertów w tej dziedzinie, Daphne Richemond-Barak, w swojej książce “Underground Warfare”. Pisze ona jednak, że takie działania “prawdopodobnie zostałyby dziś uznane za niezgodne z prawem”.

Możliwe jest również bombardowanie tuneli, a Izrael posiada tak zwane bomby typu “bunker buster”, które mogą penetrować głębokie podziemia. Jednak Gaza, o długości zaledwie około 40 kilometrów i szerokości od 6 do 14 kilometrów, zamieszkana przez 2,2 miliona ludzi i blokowana przez Izrael od 2007 roku, jest jednym z najgęściej zaludnionych obszarów na świecie. Tak więc nawet gdyby izraelskie wojsko wiedziało, gdzie znajdują się tunele, sytuacja na miejscu sprawiłaby, że tego rodzaju bombardowanie byłoby niezwykle trudne, jeśli nie niemożliwe.

Izrael używał również tak zwanych bomb precyzyjnych na tunelach, aby je zamknąć, poinformowali naukowcy z Rand. Jednak samo bombardowanie tuneli przyniosło mieszane skutki.

Źródło/Przedruk: wsj.com | bbc.com | dw.com