Po miesiącu dryfowania na oceanie, dwóch mężczyzn zostało odnalezionych na bezludnej wyspie na Pacyfiku. Jak ktokolwiek mógł przetrwać na morzu przez tak długi czas?

Dwóch marynarzy z Kiribati wraca do zdrowia po ponad miesiącu dryfowania w małej łodzi na południowym Pacyfiku. Para została ostatecznie odnaleziona na odizolowanym atolu na południowych obrzeżach Wysp Marshalla, 500 km (300 mil) od domu.

Przez 33 dni mężczyźni z Kiribati, byłej brytyjskiej kolonii leżącej na równiku, stawiali czoła górskim falom, wyjącym wiatrom i silnym prądom oceanicznym, by pod koniec zadziwiającej podróży wyjść na powierzchnię osłabieni i głodni, ale żywi.

Niewiele wiadomo o tym, jak udało im się przetrwać, ale jest to historia prawdziwej wytrwałości.

Dla Boba Coopera, weterana survivalu z Zachodniej Australii, ucieczka z tak tragicznych okoliczności zależy od zachowania pozytywnego nastawienia i spokoju – co nie jest łatwe, gdy zbawienie wydaje się tak odległe.

Uważa on, że mężczyźni prawdopodobnie stanęli w obliczu “burzy” sprzecznych emocji, w której panika i racjonalne myślenie walczyły o dominację.

“Często jest tak, że to, kto wygra, decyduje o tym, czy odniesiesz sukces, czy nie w sytuacji przetrwania. Tak więc jedna strona mózgu mówi: “Uciekajmy stąd, chodźmy po pomoc, umrę i nigdy więcej nie zobaczę moich bliskich”, a druga popada w smutek, a nawet depresję”.

“Ta walka toczy się z logiczną stroną, która mówi: ‘Potrzebujemy wody, ciepła, schronienia, sygnałów ratunkowych i jedzenia'”.

Dodaje, że desperackie działania, takie jak skakanie za burtę i holowanie łodzi do wyspy w oddali, mogą zabić.

Jak mówi, każda żywność musi być racjonowana, a system zbierania wody deszczowej w wiadrach lub plastikowych foliach jest niezbędny.

Pomaga też improwizacja i “innowacyjne” lub sprawdzone rozwiązania. Jednym ze sposobów na uniknięcie poparzeń słonecznych może być na przykład wykorzystanie kartonowych pudeł do produkcji kapeluszy i używanie markiz w celu uzyskania cienia. Wpatrywanie się w horyzont może zapobiec chorobie morskiej.

Eksperci zgadzają się, że chociaż rozsądne planowanie i jasny umysł są kluczowymi składnikami, szczęście również odgrywa decydującą rolę. Jedno zbyt dociekliwe szturchnięcie przez przepływającego rekina lub dziwna fala mogą zaprzepaścić wszelkie nadzieje, podczas gdy odrobina szczęścia może zrobić różnicę.

“Jeśli mają sprzęt rybacki, mogą zacząć łowić, można wydobyć płyn z ryb i pić go jako substytut wody” – mówi Cooper, który kiedyś przeżył pożar na trawlerze do połowu krewetek, który zatonął w “wodach silnie najeżonych rekinami” u wybrzeży Port Hedland w Australii Zachodniej.

“Poszedłem na dno z siecią wokół mnie i rekinami miotającymi się wokół mnie. Nie spanikowałem i udało mi się wydostać, trzymałem się tej odwróconej łodzi przez około cztery godziny, zanim ktoś zobaczył dziwną sylwetkę na tle zachodzącego słońca” – wspomina.

Nawet jeśli przeżyjesz jako rozbitek, szanse na bycie zauważonym na rozległym oceanie są niewielkie.

Pomimo międzynarodowych wysiłków nie udało się odnaleźć mieszkańców wyspy Kiribati, którzy wciąż znajdowali się na morzu, a ich łódź była maleńką plamką na gigantycznej, poruszającej się masie.

Zespół w USA wykorzystał modelowanie komputerowe do przewidywania prądów, aby spróbować oszacować, gdzie mogą znajdować się mężczyźni, podczas gdy Australia wysłała C130 Hercules na maratońską misję, aby przeszukać Pacyfik.

“Przez trzy dni poszukiwano tych dwóch mężczyzn na obszarze 5000 km2 (1900 mil kwadratowych), ale niczego nie znaleziono” – mówi Malcolm Larsen z Australijskiego Urzędu Bezpieczeństwa Morskiego, który nadzoruje 53 miliony km2 (20 milionów mil kwadratowych) morza, w tym rozległe obszary Oceanu Indyjskiego, Spokojnego i Południowego. “Bardzo trudno jest zobaczyć statek w wodzie”.

Ostatecznie żeglarze w wieku 53 i 26 lat dotarli do Namdrik, maleńkiej placówki koralowej na Wyspach Marshalla. Ich niesamowite wysiłki przyciągnęły pochwały od najlepszych w branży survivalowej.

“Znam ludzi, którzy znaleźli się w sytuacji doskonale nadającej się do przetrwania, którzy w zasadzie rzucili to i poddali się z jakiegokolwiek powodu, podczas gdy inni ludzie wytrwali z bardzo małą wiedzą, ale byli w stanie wytrzymać psychicznie, więc wola życia jest kluczem do tego wszystkiego” – mówi Nick Vroomans, były główny instruktor szkoły przetrwania bojowego Australijskich Sił Obronnych w Townsville.

Ci faceci przekonali się, że mogą przetrwać i nie odejdą bez walki, mówi Vroomans, który jest dyrektorem Staying Alive Survival Services z siedzibą w Queensland.

“Żyje się z dnia na dzień i należy zachować bardzo pozytywne nastawienie psychiczne, aby przejść przez tego rodzaju mękę i nie poddawać się. Posiadanie planu, racjonowanie żywności i wody, to prawdziwy sekret przetrwania długich podróży. (…) Ostatnią rzeczą, której chcesz, gdy grozi ci odwodnienie, jest pocenie się. Dlatego należy chronić się od promieni słonecznych.” – dodał profesor Mike Tipton, ekspert od przetrwania na morzu.

Społeczności przybrzeżne, które polegają na obfitych dostawach ryb na południowym Pacyfiku, muszą również zaakceptować nieodłączne niebezpieczeństwa, jakie niesie ze sobą życie na morzu.

W Kiribati zawieszono poszukiwania innego rybaka, który zaginął w zeszłym tygodniu. Był on na pokładzie małej łodzi z dwoma przyjaciółmi, którzy wybrali się na nurkowanie. Kiedy wrócili na powierzchnię, ich towarzysz i jego statek zniknęli.

Relacjonuje Phil Mercer / przedruk z BBC, 2021